نوشته شده توسط: الهه ناز
مجموعه: شهر حکایت
حکایت جالب
شتری با گاوی و قوچی در راهی میرفتند. یک دسته علف شیرین و خوشمزه پیش راه آنها پیدا شد. قوچ گفت: این علف خیلی ناچیز است. اگر آن را بین خود قسمت کنیم هیچ کدام سیر نمیشویم. بهتر است که توافق کنیم هرکس که عمر بیشتری دارد او علف را بخورد.زیرا احترام بزرگان واجب است.
حالا هرکدام تاریخ زندگی خود را میگوییم هرکس بزرگتر باشد علف را بخورد. اول قوچ شروع کرد و گفت: من با قوچی که حضرت ابراهیم بجای حضرت اسماعیل در مکه قربانی کرد در یک چراگاه بودم. گاو گفت: اما من از تو پیرترم، چون من جفت گاوی هستم که حضرت آدم زمین را با آنها شخم میزد.
شتر که به دروغهای شاخدار این دو دوست خود گوش میداد، بدون سر و صدا سرش را پایین آورد و دستة علف را به دندان گرفت و سرش را بالا برد و در هوا شروع کرد به خوردن. دوستانش اعتراض کردند. او پس از اینکه علف را خورد گفت: من نیازی به گفتن تاریخ زندگی خود ندارم. از پیکر بزرگ و این گردن دراز من چرا نمیفهمید که من از شما بزرگترم. هر خردمندی این را میفهمد. اگر شما خردمند باشید نیازی به ارائة اسناد و مدارک تاریخی نیست.